ДАЛИ ПРАВИЛНО СЕ КРСТИТЕ: Со тоа знаете чија вера е празна и мртва

ДАЛИ ПРАВИЛНО СЕ КРСТИТЕ: Со тоа знаете чија вера е празна и мртва.
Дури и првите христијани се потпирале со знакот на крстот, како надеж за помош на Господ Исус Христос кој нè спасил со Неговото страдање на Крстот и како непобедливо оружје против ѓаволот.
Меѓутоа, бидејќи длабоко го почитувале и сакале Господ Исус Христос, тоа го правеле со грижа и должна почит. Но, како што верата на христијаните слабеела, многумина почнале безгрижно да се прекрстуваат. И со тоа прават голем грев.

Кога многумина би можеле да видат како се крстат, би биле изненадени, а можеби и засрамени. Како некој да ги брка, како да ќе изгорат, мавтаа со раката пред нив.

Еве пример од книгата на блажениот отец Гаврило од манастирот Ралетинац кај Крагуевац, голем мисионер, за правилното прекрстување. Неодамна во црквата дошол на богослужба еден човек, кој додека ги бакнувал светите икони, необично се крстел, силно ги притиснал прстите на челото и градите, така што на челото му останал отпечаток од прст. Кога прашав зошто се крсти така, тој ми одговори:

Неволјата ме научи. Патував сам една ноќ. Ноќта беше доста видлива. Околу полноќ се уште бев далеку од населбата. На една раскрсница, пред мене излезе некој човек, црн како јаглен и грд и почна да ме обиколува, да ме плаши и да скока по мене. Се сетив дека тоа е ѓаволот и бев преплашен, но не можев да се надевам на помош од ниту една страна.

Во страв почнав да се крстам, но неправилно, всушност да мавтам со рацете, како што ме учеа мене, а и многу други. Но, ѓаволот не се плашеше од такво крстење, туку почна да ми се потсмева велејќи – јас не се плашам од таков крст!
И после тоа уште повеќе почна да се обива околу мене и да ме плаши. Тогаш се сетив како моите старешини ме научија правилно да се крстам, па ставив три прста и се прекрстив правилно, велејќи – Во името на Отецот и Синот и Светиот Дух. Амин.

Штом го направив тоа, сатаната испушти лелекање и побегна. Затоа од тогаш вака се крстам и се молам со страв Божји. Сите луѓе кои не се молат на Бога, не знаат ни да се прекрстат, затоа секогаш ќе им се знае чија вера е празна и мртва.
Таквите луѓе се под власта на сатаната во секое време, во нивните срца ѓаволот планира и ужива, има темнина во душата и таа е мртва без Духот Божји, а кутрите не знаат дека кога ќе дојде смртта тие само тогаш видат кому му служеа и кому припаѓаат, но доцна.

Затоа, пријателе, кога и да се крстиш (пред и после: спиење, работа, јадење, патување, за време на молитва, причест, кога ти е лесно, а кога ти е тешко секогаш), крсти се правилно, внимателно. и побожно, затоа што тоа е предимство на нас, православните христијани, што ни го дал Бог.