Продажбата е ограничена на една тегла: клиентите чекаат пред продавницата од раните утрински часови за да си ја купат омилената храна

Продажбата е ограничена на една тегла: клиентите чекаат пред продавницата од раните утрински часови за да си ја купат омилената храна




Големиот пад на увозот на сенф од Канада, Русија и Украина ја вознемирува познатата прехранбена индустрија.
Катастрофалната суша во Канада од една страна и војната во Украина од друга се причините поради кои во Франција има недостиг на еден од најпознатите тамошни прехранбени производи – сенфот.
Како што пишува Дојче веле, во Дижон, центарот на Бургундија – регион на истокот на Франција – и градот кој го даде името на познатиот сенф, клиентите чекаат пред продавницата Moutarde Maille уште од раните утрински часови. .




Во таа специјализирана продавница порано најчести муштерии беа странските туристи, но сега во ред чекаат претежно Французи. Сепак, на излогот стои најава дека продажбата е ограничена на само една тегла сенф по купувач.




Готвење без сенф
„Сенф не можете да најдете во супермаркетите. Барем не оваа од Дижон“, вели Сесил Мартин, која од северна Франција се „пресели“ во Дижон. Оваа пензионирана учителка вели дека морала доста да го промени менито на своето семејство, отсекувајќи ги сите јадења во кои се користи сенф од Дижон.




„Во нашето семејство ние сме големи фанови на сенфот Дижон. Овој недостиг е голем проблем за нас“, истакнува Мартин. „Навистина е тешко да се замисли француската кујна без оваа храна“, додава соговорникот на ДВ. Франција е најголемиот светски потрошувач на сенф, со проценета годишна потрошувачка од еден килограм по жител.




И рестораните се прилагодија на новонастанатата ситуација. Гилам Ројер, главниот готвач на ресторанот Au Clos de Napoleon од руралниот дел на Бургундија вели дека месечно користеле и до 7 килограми сенф. За да не им снема целосно сенф, морале да го приспособат дури и специјалитетот на куќата, пилешко премачкано со сенф.
2000 година
Француските лозари добиваат 900 евра за тон сенф, наместо минатогодишните 900 евра
„Се обидуваме да правиме помалку јадења на база на сенф“, вели Ројер. Причината за недостигот на сенф лежи во Канада, земјата во која се одгледуваат 80 отсто од светското производство на кафеав сенф, основната состојка на сенфот Дижон.




Минатогодишните топлотни бранови во провинциите Алберта и Саскачеван го намалија родот кафеав синап на половина и ги натераа француските производители на сенф да бараат нови добавувачи.
Улога игра и руската инвазија на Украина. Русија и Украина се големи производители, но многу поблаги жолти сенфови, популарни во Унгарија и Германија.




Меѓутоа, бидејќи извозот на сенф од тие две земји е речиси целосно запрен, побарувачката за сенф е генерално зголемена во светот, па во земјите каде што потрошувачката на сенф со жолт сенф е обично поголема, сега се купуваат други видови сенф. , вклучувајќи го и францускиот сенф со поинтензивен вкус.
Француската индустрија за синап задоволува само 20 отсто од потребите за синап од домашно производство, па јасно е колкав удар претставува падот на увозот од Канада.




Денови без семе од синап
Сепак, времето не помогна ниту за одгледувањето на сенф во Франција, така што и двата важни извори на суровина практично пресушија, вели Лук Вандермесен, извршен директор на компанијата Reine de Dijon, која е трет по големина производител на сенф. во Франција.
Компанијата произведува 16.000 тони сенф годишно, а вкупното производство годинава е за 25 отсто помало. Поради големата побарувачка, Reine de Dijon не успева да ја испорача целата стока навреме, а раководството на компанијата одлучи да ги зголеми цените. Вандермесен вели дека најголем проблем за компанијата е големата неизвесност за изворот на суровината.




„Имаме доволно сенф за неколку недели, а потоа со денови не добиваме ни зрна“, истакнува Вандермесен. Тој е и претседател на здружението на производители на синап од Бургундија, кое обединува четворица големи производители и мали локални одгледувачи на синап.
Со доаѓањето на кризата со канадскиот сенф, производителите заеднички се обидоа да го зајакнат домашното одгледување на ова растение. Така значително ја зголемија исплатата на лозарите за тон сенф – од 900 на дури 2000 евра. Здружението во јуни ги повика лозарите значително да ја зголемат површината под сенф, од 4.000 на 10.000 хектари.




Претседателот на здружението на лозари Фабрис Генин вели дека зголемувањето на локалното производство нема да биде лесно. Една од причините е што ЕУ ја забрани употребата на инсектициди кои претходно се користеа во борбата против штетниците кои речиси би можеле да ги уништат насадите. Други се непредвидливи временски услови.




Минатата година насадите изумреа во текот на зимата, додека годинашната реколта ќе биде доста добра, вели Генин. Сепак, Генин се согласува дека проблемите со канадскиот сенф ја истакнале важноста на локалното производство. „Планот да се задоволат 40 до 50 проценти од потребите од домашни извори е добар за сите вклучени“, смета Генин.